Mar 13, 2007
तो क्षण निघून गेला
तो क्षण निघून गेला मी पाहतच राहीलो
बोलायच खुप होत पण निशब्द झाहलो
सारे शब्द जणू रानोमाळ पळून गेले माझे
ओठ उघडलेच नाही डोळ्यात विरघळत राहीलो.
तु समोर होतीस मी कोपरा शोधत रहीलो
तु वळून पाहत होतीस मी वळत राहीलो
आज कळाल कीती कठीण असत प्रेम
काही सपंवुन गेले मी सुरु करण्यात राहीलो.
तुझे डोळे बोलत होते मी पपण्यांत राहीलो
तुझे इशारे खुणवत होते मी बघण्यात राहीलो
कोणीही त्या संधीच सोन केल असत आज
मी 'सोन्या' सोन्यासाठी संधी शोधत राहीलो.
वेळ जात राहीली मी आज वाहत राहीलो
मार्ग सरळ होता मी वळणं बदलत राहीलो
तु माझ्या काळजात सामावुन गेलीस सुध्दा
मी वेडयापरी तुझ्या मनाचं दार शोधत राहीलो.
सुधीर .....
मनपासुन ...... मनापर्यंत .......
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
too good dear...
keep it up...
really a heart touching poem Sudhir..........i really appreciate u.......keep going on...wish u a very bright future.....
namaskar Sudhir,
my name is yogesh.
aapne jo kavitha likha hai yahaan pe, main uska matlab jaan ne ki ichcha rakhta huun.
main marathi nahi jaanta fir bhi mujhe is kavita ka matlab jaan ne ki tamanna hai. agar aapko ho sake to please mujhe iska hindi ya fir english mein bhaavarth samjhaa diijiye.
main aapke reply ka intezaar karuunga
yogesh
Post a Comment