प्रत्येकाच्या मनासाठी ........ मनातलल्या प्रत्येकासाठी ........

Feb 8, 2007

अस वाटलं


आज अस वाटलं की कोणी
जिवनात माझ्या डोकाउन गेलं
आज अस वाटलं की कोणी
मनात माझ्या पाहून गेलं

माझे डोळे बदं होते त्यावेळी
आणि श्वास जणू यांबला होता
मग असं वाटलं की कोणी
ह्दयाचे टोके कोणी मोजून गेलं

आज अस वाटलं की कोणी
जणू केस माझे कुरवाळून गेलं
आज अस वाटलं की कोणी
जणू पदराने मला झाकून गेलं

मला आटवतयं उश्याकडे कागंद
होती आणि हातात पेन होता
आज अस वाटलं की मानेखाली
मग उशी कोणी सरकवुन गेलं

आज अस वाटलं की कोणी
जणू दु:ख माझं जाणून गेलं
आज अस वाटलं की कोणी
जणू डोळे माझे पुसून गेलं

हो ती नक्कीच माझी माय होती
माझी आई आणी कोणी नाही
मग पदराने डोळो पुसले कोणी
आणि देवापुटे हात कोणी जोडून गेलं.

सुघीर......

मनापासुन........ मनापर्यत.........

3 comments:

Anonymous said...

Hi, Sudhir
Me Khushi, Mala Tuzya Saglaych Kavita khup aavadlya, tyat hi karun "Ase Vatale" kharach khp chan keli aahes tu hi kavita, AAI Hi AAIch asate, tichi kami aapan kadhich purn karu shakat nahi. pratyek dukhat ti aaplyabarobar asate aani nasali tari aslaychi janiv karun dete.
Tu ya Kavita jya vyaktisathi karto aahes. Tichyabaddalche sagale bhav ya kavitetun vyakt hotat. PREM,RAAG, "NIVADUNG" ya kavitetun tuza raag agadi spasht hoto pan titkech prem hi vyakt hote, Karan aapan jyachyavar prem karto tychyavarch hakkane ragwat asato.
Mala Mahit nahi tuzya saglaych kavita dukhachya ka aahet pan jar tuzya manat changle vichar aanles tar tu khup chhan sukhachya, Manala sparshun janarya kavita hi karu shaktos. pan te tuzyavar aahe.
Tula mahit aahe me tula he ka sangate aahe te, karan me pan tzysarkhyach pravasatun geli aahe, mala pan konitari ardhyavarach sodun gele aahe, maza vichar sudha nahi kela, aayushyabharachi saath denyache vachan devun gela to.
Pan jagate aahe me dusryansathi je mala aaple mantat tyanchyasathi,majhya gharatlyansathi jyani mala kadhich dukh nahi dile, tyana tari me ka
dukh devu me dukhi rahun. Evadhe diwas tu tya vyaktisathi radlas pan tuzya mule tuze aaple lok suddha radle, karan tu eka vyaktisathi dukhi pan tuzya ektyasathi ajun kiti tari lok dukhi asatil.
Mhanunach tula sangate ki swataha sathi nahi pan dusryansathi jagun bagh, tuzya kavita aapanch hasayala lagtil.
Me tuzya khup chhan ashya kavitechi Pratiksha karat aahe ji manala sparshun jail, tya kavitet dukhavyaktirikt kahitari vegle asel.
From,
KHUSHI:-)

Unknown said...

hi,sudhir
i must say u r an outstanding poet all ur poems r realy heart touching,i usualy dont read marathi but ur poems grabbed my attention and i went on reading....
my suggestion for you "don't let someone become a priority in your life whn u r just an option in their life" remember love is like heaven but it hurts like hell.
hope u won't mind for my suggestions but anyways u r doing an great job by expressing ur feelings it makes ur heart little reliefed.continue doing poetry wsh u all d bst for ur future
luck's r urs
wishes r mines
let ur future
always shine
from
smita patil

Anonymous said...

nehmi asa ka hote ,apan kitihi savarle tari aple man aplya priy vyaktichyachyach ramte.mala nehmi vat te ek ji vyakti ekte feel karte khup ti aple vichar kavita chya madhyama tun vyakt karte.kavita tujhya chan ahet ,asech lihat ja.take care